Doorsturen of niet?

Ik heb een tijd getwijfeld of ik hier nu wel een berichtje aan zou wijden of niet en heb besloten het toch maar te doen. Het heeft tenslotte ook te maken met communicatie.

Ik krijg geregeld een mailtje binnen met het verzoek om dit door te sturen naar zoveel mogelijk mensen. Het gaat dan om van alles en nog wat: een ziek kind, het branden van een kaarsje voor mensen gestorven aan een ernstige ziekte, een vriendenwens en nog veel meer.

Ik krijg dit altijd van iemand met goede bedoelingen, die dit ook weer van iemand met dezelfde goede bedoelingen heeft gekregen. Ik merk echter bij mezelf dat desondanks de irritatie steeds meer toeneemt.

Ben ik dan ongevoelig? Kan het me niets schelen? Is gebrek aan tijd het probleem? Nu, dat alles is het niet.

Ik erger me aan dat wat niet zo snel zichtbaar is: het beroep dat op je emoties wordt gedaan, de dwang die erachter zit, het zoveel mogelijk aandringen op het toch vooral niet verbreken van de keten. Het aan anderen opdringen van een boodschap die door iemand is opgesteld met de bedoeling om een bericht het liefst een paar miljard keer via allerlei servers over de hele wereld rond gestuurd te krijgen. Dát is wat me dwars zit en wat mij betreft wordt het tijd, dat dat stopt. Ik stuur dergelijke berichten dus allang niet meer door. In de zakelijke wereld kun je aangeven dat je door een bedrijf of iemand niet meer benaderd wilt worden. Dat is goed zo, maar privé ligt dat blijkbaar anders.

Als iemand mij nodig heeft en een beroep op me doet, spreek ik die persoon. Als ik iemand wil troosten, stuur ik een persoonlijk berichtje zonder daar een tegenprestatie voor te verlangen. Als ik voor iemand een kaarsje wil branden, doe ik dat ook echt. Ik besteed een bepaald gedeelte van mijn budget aan goede zaken. Ik probeer een goed mens te zijn en houd vast aan normen, waarden en idealen. Dat is voor mij meer dan voldoende. Dat hoef ik ook niet te bewijzen. Vrijheid is en blijft voor mij het allerbelangrijkste in onze maatschappij, waar het al overvol is met van alles en nog wat.

Kettingmails zijn voor mij strijdig met deze waarden en mogen wat mij betreft verboden worden.

Lente in aantocht

Zodra de eerste zonnestralen weer zorgen voor wat extra warmte achter het glas, de vogels zich 's morgens weer uitbundig laten horen, begint het leven een nieuwe dynamiek te krijgen. Buiten, aan de andere kant van het raam van mijn kantoor, zijn de eerste groene blaadjes alweer zichtbaar. Ik word er blij van en zo te zien ben ik niet alleen. De mensen gaan weer meer naar buiten: er wordt volop gewandeld en ook de tuin lonkt weer.
Zodra de eerste krokussen en narcissen aangeven dat er weldra een overgang naar de lente komt, neemt het leven een andere wending. De energie neemt weer toe en de ondernemingszin ook. Dat is goed te merken.
De animo om trainingen te volgen stijgt en met de zomer in het verschiet is het misschien ook voor u nu tijd om eindelijk die cursus Spaans eens te volgen. Zeker als u naar plaatsen gaat, waar men een andere taal dan het Nederlands spreekt..

U wilt dan beslist voldoende kunnen zeggen om iets te kunnen bestellen op één van die mooie terrasjes:


Bron:Wikipedia

Bij Taalente hebben we die kennis in huis en helpen we u graag op weg, wel volgens ons eigen unieke concept, met oog voor uw persoonlijke interesses en wensen. Wij starten eind maart, dus neem ook een kijkje onder het kopje opmerkelijk op onze website: Taalente

No dude en acercárse a Taalente y disfrutará de su verano

Van de herfst, Disney, taal en pompoenen

De herfst is echt een van mijn favoriete seizoenen, al die warme kleuren zijn zo prachtig en zetten de wereld in een heel ander licht.
Het wordt weer tijd om te genieten van de wereld binnen, de kaarsjes aan en dan genieten van gepofte kastanjes, met warme dranken als chocolademelk met veel slagroom of kruidige Glühwein. De geuren van vers gebakken brood en de smaak van verse zelfgemaakte knoflookboter met kaas en wijn warmen de zondagmiddagen weer op en wij genieten met onze kinderen van de familie-uurtjes.

Dat doet me denken aan één van de favoriete Disneyfilms van onze dochter Kirsten, waar ze vroeger als klein meisje toch maar geen genoeg van kon krijgen. We hebben zo vaak samen zitten genieten van het prachtige verhaal van Assepoester en de magische pompoen die werd omgetoverd tot een prachtige koets en waarin je dromen waar werden.



Ze kent nog steeds hele dialogen uit het hoofd en we moeten samen hartelijk lachen om haar fenomenale geheugen, als ze bij het noemen van twee woorden een hele dialoog kan voordragen.

Uit dit voorbeeld blijkt maar weer hoe belangrijk de koppeling tussen beeld, geluid en tekst is, ook hoe wezenlijk beleving is en emoties worden opgeroepen bij het zien van beelden. Disney is natuurlijk een meester in het oproepen van gevoel, het combineren van allerlei facetten en het aanspreken van de fantasie. Een verhaal wordt op deze manier gegarandeerd opgeslagen in het geheugen.

Wij, bij *Taalente*, maken gebruik van dit gegeven als het gaat om een taaltraining. Het is zo belangrijk om emoties en zoveel mogelijk zintuigen te betrekken bij het leren van een taal. Om ervoor te zorgen dat een training leeft en zo een deel wordt van jezelf. Vandaar ook dat het persoonlijk contact bij ons centraal staat, maar ook de beleving en het betrekken van zintuigen bij ons product. Om zo tot een beter resultaat te komen en te werken aan een blijvende herinnering. Een taaltraining is veel meer dan een zelfstudiecursus of het opdoen van kennis door middel van een softwareprogramma. Het gaat om actie, reactie en om het uitwisselen van ervaringen. Als taal een belevenis wordt, dan is leren leuk. Wat leuk is, wordt met plezier gedaan en zo is de effectiviteit en ook de return on investment optimaal.

Nog even terug naar de pompoen: De pompoen is bij uitstek een vrucht die wordt geassocieerd met de herfst. De pompoen heeft iets magisch en spreekt sterk tot de verbeelding. Ook met Halloween speelt de pompoen een belangrijke rol, al is dit fenomeen in onze cultuur niet erg ingeburgerd. Bij onze plaatselijke groenteboer *Joost Geelen* zijn perfecte exemplaren verkrijgbaar en ik heb er dan ook eentje gekocht. In de uitgeholde pompoen op onze tuintafel staat een kaarsje en het verspreidt in het donker een warm lichtje. De ietwat duivelse grijns van het uitgeholde pompoentje lacht je tegemoet als je achterom komt en de magie straalt er vanaf.

Er zijn kleine en grote pompoenen, zó groot, dat je er zelfs in kunt gaan zitten! *Klaproos* heeft op haar blog een hele fotoreportage gewijd aan de Pompoenregatta van Kasterlee. De waterpret straalt van de foto’s af!

Te weinig talenkennis kost bedrijven orders

Taalente biedt vertaaldiensten aan in heel veel talen en talencombinaties. De laatste tijd krijgen we steeds meer aanvragen van bedrijven die een offerte uitbrengen als onderdeel van een openbare aanbesteding. Er wordt ook ingeschreven op opdrachten in het buitenland. Dit geldt voor grotere bedrijven, maar zeker voor het midden- en kleinbedrijf.
Commissaris Wim van der Donk heeft recentelijk op een bijeenkomst van de Brabantse Ontwikkelingsmaatschappij (BOM) een toekomst geschetst waarin de internationalisering in Brabant de komende jaren steeds belangrijker gaat worden. Grenzen vervagen, er moeten buitenlandse afzetmarkten worden aangeboord. Dat geldt voor grote maar juist ook voor kleine bedrijven.

Een van de talen die in de lift zit is het Duits. Duitsland is een aantrekkelijke handelspartner. Niet alleen is de geografische ligging ten opzicht van Nederland ideaal, maar Duitsland scoort ook hoog op betrouwbaarheid. Zeker in een tijd waarin bedrijven hun risico’s willen beperken, helpt dit mee om een strategie te bepalen.
Men wil snel kunnen schakelen. Als een belangrijk document wordt opgesteld in de taal van de beoogde partner, heb je als bedrijf een streepje voor op de concurrentie, tenminste, als het document kwalitatief goed is.
Daar zit ‘em nu vaak de kneep.
Bedrijven bezuinigen, lossen zaken intern op en besteden minder uit. Men redeneert: we hebben zelf mensen die de taal voldoende beheersen. Vraag daarbij is, waarmee wordt deze taalvaardigheid vergeleken?
In het land der blinden is al gauw één oog koning.

Duitsland staat bekend om de productie van degelijke producten. Daaraan ligt een hele denkcultuur ten grondslag. In veel bedrijven is er geen ruimte voor het maken van fouten. Schrijfproducten die niet voldoen aan de hoge maatstaf, die vol staan met grammaticale- of stijlfouten en in de buitenlandse ogen een verkeerde indruk geven, verdwijnen onverbiddelijk in de prullenbak.

Daarmee is men weer terug bij af. Jammer en onnodig. Het inzetten van interne capaciteit kost ook geld. Een vertaling uitgevoerd door iemand met een MBO- of HAVO-diploma op zak kan zich kwalitatief maar zelden meten met die van een professional.

Het spreken en schrijven van de vreemde taal in zakelijke situaties is voor veel mensen ook een lastige aangelegenheid. Een goede presentatie helpt echt om sneller resultaten te boeken. In een tijd waarin men een pas op de plaats maakt, is juist het investeren in talenopleidingen een goed idee. Dat hoeven geen lange, dure trajecten te zijn. De mogelijkheden voor korte workshops en snelle resultaten zijn bij een taleninstituut als Taalente divers.

We zijn blij met de erkenning van Europees Commissaris Androulla Vassiliou (Onderwijs, Jeugd en Meertaligheid) die op 23 september j.l. het belang nog eens onderstreepte van een goede kennis van talen.
Citaat:
'Zo'n 11 procent van het midden- en kleinbedrijf loopt contracten mis door een te gebrekkige kennis van vreemde talen'.
Artikel op nu.nl

Bewondering

Bewonderen, het wonder, je verwonderen over, I wonder..

Vandaag reed ik zoals gewoonlijk naar mijn werk. De eerste ochtend in de herfst. De bomen in onze laan kleuren de straat al weer van groen via geel naar bruin. Ik houd van de wisseling van de seizoenen. De zon staat anders aan de hemel en haar licht zet de wereld in een ander daglicht dan in de zomer.
Er breekt een andere fase in het jaar aan, ik word me er weer eens van bewust dat er een cyclus in het leven zit. Van de uitbundige lente naar de lange zonnige dagen van overvloed in de zomer, die uiteindelijk langzaam overgaan in de herfst. Een periode van oogsten en voorbereiden op de winter waarin alles verstild is. De prachtigste spinnenwebben met mooie dauwdruppeltjes sieren menige struik in onze tuin en de meeste blauwe druiven zijn al in de maagjes van de vogels beland.
Spinnenweb op Spitsnieuws.nl

Vandaag is het een mooie dag en ik besluit om vanmiddag met Saartje, onze Beagledame, naar de bossen te gaan. We nemen ook even een terrasje mee. Tijd nemen om te genieten van elkaars gezelschap, de heide bloeit nog en er zijn volop paddenstoelen te vinden.
Het werk loopt niet weg: mijn Iphone zorgt ervoor dat ik op de hoogte kan blijven van wat er op de zaak gebeurt. Er is de afgelopen maanden volop gezaaid. Ik ga tijd nemen om te reflecteren, me voor te bereiden op… Ja, …op wat? Ik denk dat het goed is om stil te staan bij al het mooie dat me elke dag omgeeft.
Me verwonderen, even eens iets anders, even een stil moment. Zo nodig om te aarden en je bewust te zijn van waar je mee bezig bent.

Het leven is goed.

Voor een dubbeltje op de eerste rang

In de pers verschenen de afgelopen maanden regelmatig berichten over de gevolgen van de aanbesteding van het Ministerie van Justitie ten aanzien van tolk- en vertaalopdrachten. Taalente heeft er al eerder een berichtje aan gewijd.

Nog even resumerend:

In januari 2009 zijn alle tolk- en vertaalopdrachten voor Justitie en Politie gegund aan drie aanbieders waarbij prijs de hoofdrol speelde. De drie bureaus zijn vooral belast met de coördinatie. In de praktijk komt het erop neer, dat de tolken en vertalers die voornamelijk freelancers zijn, fors moeten toegeven op hun tarieven, want die lage prijs moet natuurlijk ergens worden neergelegd. Die tarieven waren al laag vergeleken met andere dienstverlenende sectoren waarin hoogopgeleiden werkzaam zijn. Het heeft ertoe geleid dat men in de rechtbanken regelmatig met de handen in het haar zat, omdat er geen geschikte tolk aanwezig was.

Het vak tolk vergt veel van een persoon. Je moet goed kunnen luisteren, nauwgezet kunnen vertalen, over veel kennis en een goede opleiding beschikken. Deze professionals leveren kwaliteit en daarvoor moeten zij ook een passende vergoeding krijgen.
Hetzelfde geldt voor een juridisch vertaler: niet iedereen die vertaler is, is ook een goede juridische vertaler. Meerdere specifieke opleidingen zijn daarvoor nodig en de kennis moet goed worden onderhouden. Elk foutje kan grote gevolgen hebben. Een tweede corrector is daarom noodzakelijk, maar dat is volgens taalente prijstechnisch gezien eigenlijk niet mogelijk.
De juridische vertalers werken nu tegen bedroevend lage tarieven. Zeker als het gaat om het regeltarief.
Dat heeft als gevolg dat er minder inkomsten zijn en dat er daardoor minder financiële ruimte is om te investeren in opleiding. Dat is slecht voor de branche. Er moet meer volume worden gemaakt om toch het hoofd boven water te houden. De kwaliteit staat onder druk.

Het Nederlands Genootschap van Tolken en Vertalers gaat zich nu ook bemoeien met de situatie. Vandaag verscheen het volgende artikeltje: Tolk en vertaler beleefd barricade op(klik) op het web.

Taalente wacht de ontwikkelingen af.

Een taaltraining staat goed op je cv!

Het is geen gemakkelijke tijd, dat merken we allemaal. De een wat meer dan de ander. Naast mijn werk voor taalente ben ik ook gemeenteraadslid voor de gemeente Loon op Zand. Gisteren hebben we in de raadsvergadering de kadernota besproken, de opmaat naar de begroting van dit najaar.

Deze stond, zoals bij veel gemeentes, in het teken van bezuinigingen. Wat ons allemaal duidelijk is, is dat korten alleen, niet het gewenste effect zal bereiken. Je moet er aan de andere kant ook voor zorgen dat er inkomsten binnenkomen, dat je als gemeente aantrekkelijk blijft en dat je investeert: in eigen mensen, in de eigen producten, in de sociale infrastructuur. Dat levert zowel op de korte als op de lange termijn meer op.

Wat bij de gemeente als instituut speelt, is eigenlijk ook van toepassing op personen zelf.

In een tijd waarin mensen juist geneigd zijn om helemaal geen investeringen te doen, zeker niet in zichzelf, realiseren zij zich niet, dat daarmee de kansen op de arbeidsmarkt niet groter worden.

In een tijd waarin de internationalisering toeneemt, stijgt ook de vraag naar mensen die hun talen beheersen. Juist nu maakt dat op je cv een verschil. Het toont dat je denkt in kansen en dat je bereid bent een extra stap te zetten, ook in moeilijke tijden.

Nu zijn er veel mogelijkheden om de taalvaardigheid te verbeteren. Belangrijk is natuurlijk een goed eindresultaat. Echter evenzo belangrijk is de weg ernaar toe. Dat heeft taalente goed onderkend. Interactie, maatwerk, persoonlijke aandacht, een prettige en stimulerende leeromgeving, goede trainers, zijn factoren die in hoge mate het plezier en daarmee het eindresultaat bepalen. Zij zorgen voor een nieuwe impuls en verhogen het onderscheidend vermogen. Daarbij is juist het contact met de trainer zo belangrijk. Je doet namelijk weer nieuwe energie op en inspiratie. Daar kan geen programma of schriftelijke cursus, hoe goed ook, tegen op.

taalente is een opleidingsinstituut dat aan alle voorwaarden voldoet die voor een modern en kwalitatief goed bedrijf gelden. Geen product, geen training is bij taalente hetzelfde. De mogelijkheden zijn legio en uw investering levert écht rendement op.

In de nieuwslog van de site arbeidsmarkt, verscheen deze week een artikel hierover:
Interessant cv door middel van taalcursus(klik)
Leuk om te lezen en meer dan de moeite van het overdenken waard.