Louis van Gaal en Duitsland in een Nederlandse overwinningsroes

FC Bayern is kampioen. Louis van Gaal heeft gedaan wat hij moest doen: FC Bayern Meister maken.


www.n24.de

Het kan voor hem niet meer stuk: het vertrouwen in de Nederlandse trainer is groot. Toch legde de overwinning een aantal cultuurverschillen tussen voetbalminnend Duitsland en -Nederland bloot.

Allereerst was daar de wat precaire situatie omtrent het overwinningsritueel van de FC Bayern: Van Gaal had immers nadrukkelijk aangegeven niet gediend te zijn van de gevolgen van de traditionele bierdouche: een nat, stinkend pak en dito haren.In Nederland zou van Gaal dit niet hebben laten weten, denk ik. Wetende dat zo'n houding echt averechts zou werken en juist zou zorgen voor een extra nat pak. In Duitsland waar men toch nog veel meer autoriteit gericht is, is dat een heel ander verhaal. De Duitse voetbalcommentator had hierover tijdens de uitzending al zijn bezorgdheid uitgesproken. Hoe zou dat aflopen?
Gelukkig verscheen van Gaal na de rust in zijn trainingspak: wellicht een gunstig teken en zou het allemaal wel meevallen, maar gerust was men er niet op.


Na de overwinning was er eerst weifeling, maar onder aanvoering van Nederlandse spelers was er geen ontkomen meer aan. Van Gaal met nat pak toonde zich van zijn sportieve 'Nederlandse' kant en toonde geen rancune. Zo hoort het ook, want laten we eerlijk zijn: het gaat voor ons Nederlanders nergens over.

Toen was daar de huldiging. Een grote menigte supporters in de clubkleuren. Een Louis van Gaal die de menigte tot grote hoogten probeerde te brengen met voor Duitse begrippen zeer chauvinistische taal. Bij Ajax in Amsterdam zou dat zonder twijfel zijn gelukt, maar in Duitsland is dat iets heel anders. Als er iets is wat de Duitser met de paplepel is ingegoten, dan is het wel dat chauvinisme, gezien de historie, in het openbaar nog steeds 'not done' is. Een Duits vlaggetje aan de auto zorgde een aantal jaren geleden al voor opwinding, laat staan de uiterst chauvinistische en krijgshaftige taal die Louis van Gaal uitsprak: "Wer hat die beste Verteidigung?" Het antwoord vanuit het publiek kwam wat weifelend. Waarop van Gaal de woorden "FC Bayern" uitsprak en nog maar eens herhaalde. De volgende vraag lag nóg wat gevoeliger: "Wer hat die beste Angriff?" Het antwoord kwam nog steeds erg zachtjes uit de menigte. Ook de reacties die op de vele gezichten was af te lezen was er eentje van: Wat moeten we ermee? Tijdens de verdere woorden van Louis werd dat steeds duidelijker en daarbij speelden de gemaakte taalfoutjes geen rol.
9 mei 2010

Het 'Tulpen aus Amsterdam' maakte voor mij dat contrast tussen Nederland en Duitsland en de manier van beleven op dat moment nog eens extra helder. Twee landen: zo dichtbij maar in hun beleving zo verschillend. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken, dat de synergie ontbrak.
De Nederlandse trainer wordt het echter vergeven. Het referentiekader is immers totaal anders.

Ik ben benieuwd wat Louis van Gaal hiermee overhoop heeft gehaald.

Talent

Wat is talent en hoe ziet dat er uit? Deze vragen hebben me de afgelopen tijd behoorlijk bezig gehouden.

Ik denk aan mensen die iets bijzonders hebben gepresteerd, die iedereen zal herkennen als een talent en ik vraag me af: Zijn dat gewone mensen? Mensen zoals jij en ik?

Ik denk aan Nigel Kennedy. Ik had nog nooit van hem gehoord, tot ik een keertje op de tv een uitzending zag van Antonio Vivaldi's Zomer. Geweldig! Orkestleden met zonnebrillen op en Nigel die zo gedreven zijn viool bespeelde, stampend met de voeten op de maat van de muziek.

Zomer - III Presto

Een wat stakkatoachtige manier van bewegen, een vreemde houding in zijn lichaam maar wat een prachtige vertolking!Geïnspireerd door zijn astma werd er een extra dimensie aan het muziekstuk toegevoegd, kreeg Zomer een benauwende touch, maar werd daardoor zo herkenbaar. Ik heb meteen de cd gekocht.
link: www.radiowroclove.pl

Later heb ik nog een vertolking gezien van Bach. Opmerkelijk daarbij is zijn presentatie en de manier waarop hij het publiek toespreekt. Wars van protocols en een kledingstijl die demonstreert dat conformeren niet in zijn woordenboek thuishoort. In ieder geval is zijn presentatie niet gepolijst, rauw, maar bijzonder en daardoor zo oprecht.

Bach BWV 1041 - I - Allegro moderato

Ik denk aan Michael Jackson. Ik heb met ontzag gekeken naar de voorbereidingen van zijn laatste concert: "This is it'. Ook hier was ik getroffen door de professionaliteit en de geheel eigen manier van muziekbeleving: Tot in de kleinste details doordacht en uitgevoerd. Hoe verhoudt zich dat tot de mens achter de ster? Wij, in de overgecultiveerde wereld, waar wordt verwacht dat iedereen zich conformeert aan de presentatie- en gedragsnorm, noemen dat excentriek, zonderling, vreemd, raar, gek en verdere gradaties die de deformatie aangeven.


link:http://headlines.nos.nl

Zo kan ik nog een heel rijtje van mensen opnoemen die door een bijzonder talent opvallen, maar nog meer doordat ze buiten de norm vallen.

De acceptatie in onze wereld voor afwijkend gedrag is laag. Van meet af aan wordt dit de kop ingedrukt: door opvoeding, door groepscontrole, door het hokjesdenken, door de maatschappij en tenslotte door je interne stem. Wat voor een kans heeft dan dat talent om zich te ontwikkelen tot iets buitengewoons? Ik denk dat je óf over een buitengewone wil en doorzettingsvermogen moet beschikken óf dat je je moet kunnen afsluiten voor de pijn die de buitenwereld je toebrengt. Dat heeft zijn prijs en niet iedereen kan die betalen.

Ik krijg regelmatig mensen op cursus die zeggen geen taalgevoel te hebben. Ze kunnen zich niet of slecht uitdrukken en vaak gaat het gepaard met een hoop emoties. In mijn lessen probeer ik toegang te vinden tot dat talent wat er ergens is. Vaak is het verstopt, bedekt of afgesloten. Soms moet ik vreemde wegen bewandelen om het naar boven te halen, een onorthodoxe aanpak doet vaak wonderen. Soms lukt het helemaal niet en dat is altijd het moeilijkste. Ik voel het dan als een soort van falen. Maar als het lukt, dan geeft dat zoveel energie. De wetenschap dat je een verschil hebt kunnen maken, dat je iemand verder hebt geholpen. Dat de persoon over een drempel is gestapt en een deel van zichzelf heeft teruggevonden. Dat is het mooiste wat me in dit vak overkomt.