Van de herfst, Disney, taal en pompoenen

De herfst is echt een van mijn favoriete seizoenen, al die warme kleuren zijn zo prachtig en zetten de wereld in een heel ander licht.
Het wordt weer tijd om te genieten van de wereld binnen, de kaarsjes aan en dan genieten van gepofte kastanjes, met warme dranken als chocolademelk met veel slagroom of kruidige Glühwein. De geuren van vers gebakken brood en de smaak van verse zelfgemaakte knoflookboter met kaas en wijn warmen de zondagmiddagen weer op en wij genieten met onze kinderen van de familie-uurtjes.

Dat doet me denken aan één van de favoriete Disneyfilms van onze dochter Kirsten, waar ze vroeger als klein meisje toch maar geen genoeg van kon krijgen. We hebben zo vaak samen zitten genieten van het prachtige verhaal van Assepoester en de magische pompoen die werd omgetoverd tot een prachtige koets en waarin je dromen waar werden.



Ze kent nog steeds hele dialogen uit het hoofd en we moeten samen hartelijk lachen om haar fenomenale geheugen, als ze bij het noemen van twee woorden een hele dialoog kan voordragen.

Uit dit voorbeeld blijkt maar weer hoe belangrijk de koppeling tussen beeld, geluid en tekst is, ook hoe wezenlijk beleving is en emoties worden opgeroepen bij het zien van beelden. Disney is natuurlijk een meester in het oproepen van gevoel, het combineren van allerlei facetten en het aanspreken van de fantasie. Een verhaal wordt op deze manier gegarandeerd opgeslagen in het geheugen.

Wij, bij *Taalente*, maken gebruik van dit gegeven als het gaat om een taaltraining. Het is zo belangrijk om emoties en zoveel mogelijk zintuigen te betrekken bij het leren van een taal. Om ervoor te zorgen dat een training leeft en zo een deel wordt van jezelf. Vandaar ook dat het persoonlijk contact bij ons centraal staat, maar ook de beleving en het betrekken van zintuigen bij ons product. Om zo tot een beter resultaat te komen en te werken aan een blijvende herinnering. Een taaltraining is veel meer dan een zelfstudiecursus of het opdoen van kennis door middel van een softwareprogramma. Het gaat om actie, reactie en om het uitwisselen van ervaringen. Als taal een belevenis wordt, dan is leren leuk. Wat leuk is, wordt met plezier gedaan en zo is de effectiviteit en ook de return on investment optimaal.

Nog even terug naar de pompoen: De pompoen is bij uitstek een vrucht die wordt geassocieerd met de herfst. De pompoen heeft iets magisch en spreekt sterk tot de verbeelding. Ook met Halloween speelt de pompoen een belangrijke rol, al is dit fenomeen in onze cultuur niet erg ingeburgerd. Bij onze plaatselijke groenteboer *Joost Geelen* zijn perfecte exemplaren verkrijgbaar en ik heb er dan ook eentje gekocht. In de uitgeholde pompoen op onze tuintafel staat een kaarsje en het verspreidt in het donker een warm lichtje. De ietwat duivelse grijns van het uitgeholde pompoentje lacht je tegemoet als je achterom komt en de magie straalt er vanaf.

Er zijn kleine en grote pompoenen, zó groot, dat je er zelfs in kunt gaan zitten! *Klaproos* heeft op haar blog een hele fotoreportage gewijd aan de Pompoenregatta van Kasterlee. De waterpret straalt van de foto’s af!

Te weinig talenkennis kost bedrijven orders

Taalente biedt vertaaldiensten aan in heel veel talen en talencombinaties. De laatste tijd krijgen we steeds meer aanvragen van bedrijven die een offerte uitbrengen als onderdeel van een openbare aanbesteding. Er wordt ook ingeschreven op opdrachten in het buitenland. Dit geldt voor grotere bedrijven, maar zeker voor het midden- en kleinbedrijf.
Commissaris Wim van der Donk heeft recentelijk op een bijeenkomst van de Brabantse Ontwikkelingsmaatschappij (BOM) een toekomst geschetst waarin de internationalisering in Brabant de komende jaren steeds belangrijker gaat worden. Grenzen vervagen, er moeten buitenlandse afzetmarkten worden aangeboord. Dat geldt voor grote maar juist ook voor kleine bedrijven.

Een van de talen die in de lift zit is het Duits. Duitsland is een aantrekkelijke handelspartner. Niet alleen is de geografische ligging ten opzicht van Nederland ideaal, maar Duitsland scoort ook hoog op betrouwbaarheid. Zeker in een tijd waarin bedrijven hun risico’s willen beperken, helpt dit mee om een strategie te bepalen.
Men wil snel kunnen schakelen. Als een belangrijk document wordt opgesteld in de taal van de beoogde partner, heb je als bedrijf een streepje voor op de concurrentie, tenminste, als het document kwalitatief goed is.
Daar zit ‘em nu vaak de kneep.
Bedrijven bezuinigen, lossen zaken intern op en besteden minder uit. Men redeneert: we hebben zelf mensen die de taal voldoende beheersen. Vraag daarbij is, waarmee wordt deze taalvaardigheid vergeleken?
In het land der blinden is al gauw één oog koning.

Duitsland staat bekend om de productie van degelijke producten. Daaraan ligt een hele denkcultuur ten grondslag. In veel bedrijven is er geen ruimte voor het maken van fouten. Schrijfproducten die niet voldoen aan de hoge maatstaf, die vol staan met grammaticale- of stijlfouten en in de buitenlandse ogen een verkeerde indruk geven, verdwijnen onverbiddelijk in de prullenbak.

Daarmee is men weer terug bij af. Jammer en onnodig. Het inzetten van interne capaciteit kost ook geld. Een vertaling uitgevoerd door iemand met een MBO- of HAVO-diploma op zak kan zich kwalitatief maar zelden meten met die van een professional.

Het spreken en schrijven van de vreemde taal in zakelijke situaties is voor veel mensen ook een lastige aangelegenheid. Een goede presentatie helpt echt om sneller resultaten te boeken. In een tijd waarin men een pas op de plaats maakt, is juist het investeren in talenopleidingen een goed idee. Dat hoeven geen lange, dure trajecten te zijn. De mogelijkheden voor korte workshops en snelle resultaten zijn bij een taleninstituut als Taalente divers.

We zijn blij met de erkenning van Europees Commissaris Androulla Vassiliou (Onderwijs, Jeugd en Meertaligheid) die op 23 september j.l. het belang nog eens onderstreepte van een goede kennis van talen.
Citaat:
'Zo'n 11 procent van het midden- en kleinbedrijf loopt contracten mis door een te gebrekkige kennis van vreemde talen'.
Artikel op nu.nl

Bewondering

Bewonderen, het wonder, je verwonderen over, I wonder..

Vandaag reed ik zoals gewoonlijk naar mijn werk. De eerste ochtend in de herfst. De bomen in onze laan kleuren de straat al weer van groen via geel naar bruin. Ik houd van de wisseling van de seizoenen. De zon staat anders aan de hemel en haar licht zet de wereld in een ander daglicht dan in de zomer.
Er breekt een andere fase in het jaar aan, ik word me er weer eens van bewust dat er een cyclus in het leven zit. Van de uitbundige lente naar de lange zonnige dagen van overvloed in de zomer, die uiteindelijk langzaam overgaan in de herfst. Een periode van oogsten en voorbereiden op de winter waarin alles verstild is. De prachtigste spinnenwebben met mooie dauwdruppeltjes sieren menige struik in onze tuin en de meeste blauwe druiven zijn al in de maagjes van de vogels beland.
Spinnenweb op Spitsnieuws.nl

Vandaag is het een mooie dag en ik besluit om vanmiddag met Saartje, onze Beagledame, naar de bossen te gaan. We nemen ook even een terrasje mee. Tijd nemen om te genieten van elkaars gezelschap, de heide bloeit nog en er zijn volop paddenstoelen te vinden.
Het werk loopt niet weg: mijn Iphone zorgt ervoor dat ik op de hoogte kan blijven van wat er op de zaak gebeurt. Er is de afgelopen maanden volop gezaaid. Ik ga tijd nemen om te reflecteren, me voor te bereiden op… Ja, …op wat? Ik denk dat het goed is om stil te staan bij al het mooie dat me elke dag omgeeft.
Me verwonderen, even eens iets anders, even een stil moment. Zo nodig om te aarden en je bewust te zijn van waar je mee bezig bent.

Het leven is goed.

Voor een dubbeltje op de eerste rang

In de pers verschenen de afgelopen maanden regelmatig berichten over de gevolgen van de aanbesteding van het Ministerie van Justitie ten aanzien van tolk- en vertaalopdrachten. Taalente heeft er al eerder een berichtje aan gewijd.

Nog even resumerend:

In januari 2009 zijn alle tolk- en vertaalopdrachten voor Justitie en Politie gegund aan drie aanbieders waarbij prijs de hoofdrol speelde. De drie bureaus zijn vooral belast met de coördinatie. In de praktijk komt het erop neer, dat de tolken en vertalers die voornamelijk freelancers zijn, fors moeten toegeven op hun tarieven, want die lage prijs moet natuurlijk ergens worden neergelegd. Die tarieven waren al laag vergeleken met andere dienstverlenende sectoren waarin hoogopgeleiden werkzaam zijn. Het heeft ertoe geleid dat men in de rechtbanken regelmatig met de handen in het haar zat, omdat er geen geschikte tolk aanwezig was.

Het vak tolk vergt veel van een persoon. Je moet goed kunnen luisteren, nauwgezet kunnen vertalen, over veel kennis en een goede opleiding beschikken. Deze professionals leveren kwaliteit en daarvoor moeten zij ook een passende vergoeding krijgen.
Hetzelfde geldt voor een juridisch vertaler: niet iedereen die vertaler is, is ook een goede juridische vertaler. Meerdere specifieke opleidingen zijn daarvoor nodig en de kennis moet goed worden onderhouden. Elk foutje kan grote gevolgen hebben. Een tweede corrector is daarom noodzakelijk, maar dat is volgens taalente prijstechnisch gezien eigenlijk niet mogelijk.
De juridische vertalers werken nu tegen bedroevend lage tarieven. Zeker als het gaat om het regeltarief.
Dat heeft als gevolg dat er minder inkomsten zijn en dat er daardoor minder financiële ruimte is om te investeren in opleiding. Dat is slecht voor de branche. Er moet meer volume worden gemaakt om toch het hoofd boven water te houden. De kwaliteit staat onder druk.

Het Nederlands Genootschap van Tolken en Vertalers gaat zich nu ook bemoeien met de situatie. Vandaag verscheen het volgende artikeltje: Tolk en vertaler beleefd barricade op(klik) op het web.

Taalente wacht de ontwikkelingen af.

Een taaltraining staat goed op je cv!

Het is geen gemakkelijke tijd, dat merken we allemaal. De een wat meer dan de ander. Naast mijn werk voor taalente ben ik ook gemeenteraadslid voor de gemeente Loon op Zand. Gisteren hebben we in de raadsvergadering de kadernota besproken, de opmaat naar de begroting van dit najaar.

Deze stond, zoals bij veel gemeentes, in het teken van bezuinigingen. Wat ons allemaal duidelijk is, is dat korten alleen, niet het gewenste effect zal bereiken. Je moet er aan de andere kant ook voor zorgen dat er inkomsten binnenkomen, dat je als gemeente aantrekkelijk blijft en dat je investeert: in eigen mensen, in de eigen producten, in de sociale infrastructuur. Dat levert zowel op de korte als op de lange termijn meer op.

Wat bij de gemeente als instituut speelt, is eigenlijk ook van toepassing op personen zelf.

In een tijd waarin mensen juist geneigd zijn om helemaal geen investeringen te doen, zeker niet in zichzelf, realiseren zij zich niet, dat daarmee de kansen op de arbeidsmarkt niet groter worden.

In een tijd waarin de internationalisering toeneemt, stijgt ook de vraag naar mensen die hun talen beheersen. Juist nu maakt dat op je cv een verschil. Het toont dat je denkt in kansen en dat je bereid bent een extra stap te zetten, ook in moeilijke tijden.

Nu zijn er veel mogelijkheden om de taalvaardigheid te verbeteren. Belangrijk is natuurlijk een goed eindresultaat. Echter evenzo belangrijk is de weg ernaar toe. Dat heeft taalente goed onderkend. Interactie, maatwerk, persoonlijke aandacht, een prettige en stimulerende leeromgeving, goede trainers, zijn factoren die in hoge mate het plezier en daarmee het eindresultaat bepalen. Zij zorgen voor een nieuwe impuls en verhogen het onderscheidend vermogen. Daarbij is juist het contact met de trainer zo belangrijk. Je doet namelijk weer nieuwe energie op en inspiratie. Daar kan geen programma of schriftelijke cursus, hoe goed ook, tegen op.

taalente is een opleidingsinstituut dat aan alle voorwaarden voldoet die voor een modern en kwalitatief goed bedrijf gelden. Geen product, geen training is bij taalente hetzelfde. De mogelijkheden zijn legio en uw investering levert écht rendement op.

In de nieuwslog van de site arbeidsmarkt, verscheen deze week een artikel hierover:
Interessant cv door middel van taalcursus(klik)
Leuk om te lezen en meer dan de moeite van het overdenken waard.

Louis van Gaal en Duitsland in een Nederlandse overwinningsroes

FC Bayern is kampioen. Louis van Gaal heeft gedaan wat hij moest doen: FC Bayern Meister maken.


www.n24.de

Het kan voor hem niet meer stuk: het vertrouwen in de Nederlandse trainer is groot. Toch legde de overwinning een aantal cultuurverschillen tussen voetbalminnend Duitsland en -Nederland bloot.

Allereerst was daar de wat precaire situatie omtrent het overwinningsritueel van de FC Bayern: Van Gaal had immers nadrukkelijk aangegeven niet gediend te zijn van de gevolgen van de traditionele bierdouche: een nat, stinkend pak en dito haren.In Nederland zou van Gaal dit niet hebben laten weten, denk ik. Wetende dat zo'n houding echt averechts zou werken en juist zou zorgen voor een extra nat pak. In Duitsland waar men toch nog veel meer autoriteit gericht is, is dat een heel ander verhaal. De Duitse voetbalcommentator had hierover tijdens de uitzending al zijn bezorgdheid uitgesproken. Hoe zou dat aflopen?
Gelukkig verscheen van Gaal na de rust in zijn trainingspak: wellicht een gunstig teken en zou het allemaal wel meevallen, maar gerust was men er niet op.


Na de overwinning was er eerst weifeling, maar onder aanvoering van Nederlandse spelers was er geen ontkomen meer aan. Van Gaal met nat pak toonde zich van zijn sportieve 'Nederlandse' kant en toonde geen rancune. Zo hoort het ook, want laten we eerlijk zijn: het gaat voor ons Nederlanders nergens over.

Toen was daar de huldiging. Een grote menigte supporters in de clubkleuren. Een Louis van Gaal die de menigte tot grote hoogten probeerde te brengen met voor Duitse begrippen zeer chauvinistische taal. Bij Ajax in Amsterdam zou dat zonder twijfel zijn gelukt, maar in Duitsland is dat iets heel anders. Als er iets is wat de Duitser met de paplepel is ingegoten, dan is het wel dat chauvinisme, gezien de historie, in het openbaar nog steeds 'not done' is. Een Duits vlaggetje aan de auto zorgde een aantal jaren geleden al voor opwinding, laat staan de uiterst chauvinistische en krijgshaftige taal die Louis van Gaal uitsprak: "Wer hat die beste Verteidigung?" Het antwoord vanuit het publiek kwam wat weifelend. Waarop van Gaal de woorden "FC Bayern" uitsprak en nog maar eens herhaalde. De volgende vraag lag nóg wat gevoeliger: "Wer hat die beste Angriff?" Het antwoord kwam nog steeds erg zachtjes uit de menigte. Ook de reacties die op de vele gezichten was af te lezen was er eentje van: Wat moeten we ermee? Tijdens de verdere woorden van Louis werd dat steeds duidelijker en daarbij speelden de gemaakte taalfoutjes geen rol.
9 mei 2010

Het 'Tulpen aus Amsterdam' maakte voor mij dat contrast tussen Nederland en Duitsland en de manier van beleven op dat moment nog eens extra helder. Twee landen: zo dichtbij maar in hun beleving zo verschillend. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken, dat de synergie ontbrak.
De Nederlandse trainer wordt het echter vergeven. Het referentiekader is immers totaal anders.

Ik ben benieuwd wat Louis van Gaal hiermee overhoop heeft gehaald.

Talent

Wat is talent en hoe ziet dat er uit? Deze vragen hebben me de afgelopen tijd behoorlijk bezig gehouden.

Ik denk aan mensen die iets bijzonders hebben gepresteerd, die iedereen zal herkennen als een talent en ik vraag me af: Zijn dat gewone mensen? Mensen zoals jij en ik?

Ik denk aan Nigel Kennedy. Ik had nog nooit van hem gehoord, tot ik een keertje op de tv een uitzending zag van Antonio Vivaldi's Zomer. Geweldig! Orkestleden met zonnebrillen op en Nigel die zo gedreven zijn viool bespeelde, stampend met de voeten op de maat van de muziek.

Zomer - III Presto

Een wat stakkatoachtige manier van bewegen, een vreemde houding in zijn lichaam maar wat een prachtige vertolking!Geïnspireerd door zijn astma werd er een extra dimensie aan het muziekstuk toegevoegd, kreeg Zomer een benauwende touch, maar werd daardoor zo herkenbaar. Ik heb meteen de cd gekocht.
link: www.radiowroclove.pl

Later heb ik nog een vertolking gezien van Bach. Opmerkelijk daarbij is zijn presentatie en de manier waarop hij het publiek toespreekt. Wars van protocols en een kledingstijl die demonstreert dat conformeren niet in zijn woordenboek thuishoort. In ieder geval is zijn presentatie niet gepolijst, rauw, maar bijzonder en daardoor zo oprecht.

Bach BWV 1041 - I - Allegro moderato

Ik denk aan Michael Jackson. Ik heb met ontzag gekeken naar de voorbereidingen van zijn laatste concert: "This is it'. Ook hier was ik getroffen door de professionaliteit en de geheel eigen manier van muziekbeleving: Tot in de kleinste details doordacht en uitgevoerd. Hoe verhoudt zich dat tot de mens achter de ster? Wij, in de overgecultiveerde wereld, waar wordt verwacht dat iedereen zich conformeert aan de presentatie- en gedragsnorm, noemen dat excentriek, zonderling, vreemd, raar, gek en verdere gradaties die de deformatie aangeven.


link:http://headlines.nos.nl

Zo kan ik nog een heel rijtje van mensen opnoemen die door een bijzonder talent opvallen, maar nog meer doordat ze buiten de norm vallen.

De acceptatie in onze wereld voor afwijkend gedrag is laag. Van meet af aan wordt dit de kop ingedrukt: door opvoeding, door groepscontrole, door het hokjesdenken, door de maatschappij en tenslotte door je interne stem. Wat voor een kans heeft dan dat talent om zich te ontwikkelen tot iets buitengewoons? Ik denk dat je óf over een buitengewone wil en doorzettingsvermogen moet beschikken óf dat je je moet kunnen afsluiten voor de pijn die de buitenwereld je toebrengt. Dat heeft zijn prijs en niet iedereen kan die betalen.

Ik krijg regelmatig mensen op cursus die zeggen geen taalgevoel te hebben. Ze kunnen zich niet of slecht uitdrukken en vaak gaat het gepaard met een hoop emoties. In mijn lessen probeer ik toegang te vinden tot dat talent wat er ergens is. Vaak is het verstopt, bedekt of afgesloten. Soms moet ik vreemde wegen bewandelen om het naar boven te halen, een onorthodoxe aanpak doet vaak wonderen. Soms lukt het helemaal niet en dat is altijd het moeilijkste. Ik voel het dan als een soort van falen. Maar als het lukt, dan geeft dat zoveel energie. De wetenschap dat je een verschil hebt kunnen maken, dat je iemand verder hebt geholpen. Dat de persoon over een drempel is gestapt en een deel van zichzelf heeft teruggevonden. Dat is het mooiste wat me in dit vak overkomt.

Imagineering..

Imagineering

Een mooi woord. Denken in beelden, dromen, voelen, proeven, ruiken, horen, zien, inspiratie hebben, creëeren en uiteindelijk verwezenlijken. Om daar te komen waar je wilt zijn. De weg naar het doel is eigenlijk het boeiendste onderdeel.

Cees, mijn man, koopt elke week de Autoweek. Op zaterdag na het doen van de wekelijkse boodschappen (we hebben een beperkte taakverdeling), leest hij op zijn gemakje even in het blaadje. Ondertussen genietend van een kopje koffie en een verse, knapperige Bonkie (bolletje gezond brood met krentjes en noten van bakkerij Heijs in Kaatsheuvel) bladert hij steevast al jaren door het tijdschrift. Soms krijg ik dan heel kort (mijn interesse in auto’s is beperkt) te horen wat welke autotest heeft opgeleverd. We investeren meer in natuurlijke paardenkrachten dan in mechanische en ik vraag me af, waarom hij toch telkens dat blad koopt. Het is niet zo dat hij staat te popelen om een andere auto aan te schaffen. Het moet dus iets anders zijn.
www.gewoonhanny.nl

Glimmend chroom, perfecte stroomlijn, uitstraling en nieuw design, de geur van nieuw leer, het omdraaien van de sleutel in het slot, het gezoem van de motor, de trilling die je dan ervaart. Het gevoel van vrijheid, dat alles spat van de bladzijden af..

Na een half uurtje slaat hij steevast het blaadje dicht, trekt zijn oude kloffie aan en staat te popelen om naar de paarden te gaan. Hij stapt in de oude, rode Ford Focus. De dieselmotor bromt, de versnellingsbak schakelt stroef en de gereedschappen in de achterbak om de omheining te kunnen repareren rammelen. De paardenbrokken om de merries te voeren verspreiden een heel andere geur dan die van nieuw leer..

Op de wei wachten de drie jonge merries met gespitste oren en opgeheven hoofden. Ze herkennen het geluid van de motor en staan al klaar bij het hek om hem te begroeten. Ze verspreiden een sterke paardengeur: zweet, mest en nog iets anders, moeilijk defineerbaar. De ogen vochtig, elkaar verdringend om aandacht, met de neusgaten opengesperd, duiken ze met hun hoofden in zijn nek om te ruiken of hij het ook wel echt is. Na een aai en een kroel worden ze speels weggestuurd. Met de staarten op de rug dansen ze door de wei. De opwinding is voelbaar. Het eten komt eraan!

Een uur of drie later komt mijn man altijd moe, maar voldaan weer thuis. De Autoweek is naar de achtergrond verdwenen. De paarden zijn de afgelopen jaren steeds belangrijker voor hem geworden: Een uitlaatklep om na een werkweek afstand te nemen van een baan met veel verantwoording, veel papierwerk het steeds maar inschatten van en inspelen op de behoeften van anderen. Een paard is puur en altijd echt. Een paard staat dicht bij de natuur en in de omgang met het dier laat je al snel de overbodige ballast los. Paarden zijn heilzaam voor de ziel en vormen steeds weer een bron van energie en dankbaarheid.

Daar kan geen chroom, hoe mooi gepolijst ook, tegenop!

Karfreitag

Het einde van de winter is in zicht, al zou je dat niet zeggen, afgaande op de gevoelstemperatuur buiten.
Goede Vrijdag, Karfreitag, met het gedenken van het sterven van Jesus Christus is voor mij symbolisch de dag dat er een einde komt aan een lange donkere periode. Pasen is een feest van hoop, een nieuw begin en het geloof dat alles uiteindelijk goed komt.

Ik denk weer terug aan toen ik een klein meisje was. Weken van te voren al werden voorbereidingen getroffen voor Pasen.
Een van de leukste dingen was het maken en versieren van de palmpasenstok. Omwikkeld met crêpepapier, bovenop een gebakken broodje in de vorm van een haantje en volgehangen met allerlei lekkere dingen, togen wij kinderen van de Anjerschool in een optocht naar het Altersheim in Blomberg. Dat was toch wel een paar kilometer lopen over een tweetal steile hellingen. In het Altersheim zochten we allemaal het zieligste oudje uit aan wie we dan de zware stok gaven. Dat gaf een goed gevoel en de dankbaarheid die in de ogen te lezen was of de glimlach, maakte dat de pijn in de handen en schouders van het dragen al snel naar de achtergrond verdween. Daar deed je het allemaal voor.

Daarnaast was er op Palmzaterdag altijd het inwijden van de Palmpasentak en het bewieroken van de takken door aalmoezenier de Bont. Dan kregen wij kinderen altijd een softijsje in het PMC. De gewijde takken die zo apart geurden, hing mijn moeder dan op een prominente plaats boven de deur. Dat had altijd iets magisch, vond ik. Als je eronderdoor liep en die aparte geur rook, dan had ik altijd het idee dat er iets te gebeuren stond.

Het kleuren van de paaseieren was een moment op zich. Mijn vader zorgde voor de materialen en mijn zusjes, mijn moeder en ik gingen dan aan het versieren. Heerlijk, zo samen aan het werk.

Met Pasen kregen mijn zusjes en ik altijd nieuwe kleren, meestal een mooie nieuwe jurk. Daarbij mochten we dan schoenen kiezen. Ik vond lakschoenen altijd het mooiste. Die zette ik dan altijd in het zicht zodat ik ze kon bewonderen. Regelmatig pakte ik ze even op en ik werd dan helemaal blij van binnen. Zulke mooie schoenen had vast niemand anders! Eerder aandoen dan op eerste Paasdag was absoluut verboden!

Op eerste Paasdag ging het hele gezin dan op z'n paasbest naar de zondagsmis. Dat was altijd een plechtig en mooi moment. Het voelde warm en vertrouwd. Na de mis gingen de ouders een kopje koffie drinken en mochten wij wat spelen in de gangen van het PMC. Wel oppassen dat je kleren niet vies werden en vooral die lakschoenen niet!

Na de mis was er dan het Paasontbijt met de gekleurde eieren, waar wij ons best op hadden gedaan, met heerlijk vers gebakken brood, vers sinaasappelsap en allerlei andere lekkere dingen. Op ons bord hadden we allemaal een chocolade kip in een mandje met gekleurde chocolade eitjes. Heerlijk!! Ik kon er nooit vanaf blijven en begon stiekem met het afbreken van een klein stukje aan de onderkant van de kip, daar zat een gat en dat zag je toch niet.. Mijn zusje Willy presteerde het echter om de kip minstens tot en met Pinksteren te bewaren, totdat hij wit uitsloeg, maar mij lukte dat nooit..

Na het ontbijt mochten we even buiten spelen, maar niet rennen, hinkelen, stoepkrijten, klimmen, elastieken of andere wilde spelletjes doen. Dus wandelden we wat rond. Steeds weer stilstaand om de schoenen te bewonderen. En rond te draaien, om te zien hoe wijd de jurk uitzwierde. Ik zie nog de nieuwe blaadjes aan de struiken. De bloesem aan de bomen en in de verte de heuvels van het Weser Bergland: een zweem van groen. Alles was nieuw. Het voelde zo veilig en geruststellend en het hield een belofte in: van voorjaar, lente en dan die heerlijke lange zomer!


Buiten fotoboek Annette Verhaaf

Fijne Paasdagen!

De toegevoegde waarde van een vertaalbureau

Het is geen eenvoudige opgave om je gedachten goed op papier te zetten. Ik heb dat zelf ervaren bij het schrijven van de teksten voor de brochure van taalente. Ik heb eindeloos gewikt en gewogen, herschreven, het even laten liggen, toen weer opgepakt, nog wat geschrapt en weer toegevoegd ☺.. en er uiteindelijk een punt achter gezet.

Als het product er dan ligt en het moet worden vertaald, dan moet dat wel goed gebeuren. Ik spreek een aardig woordje over de grens, al zeg ik het zelf, maar ik was er al snel achter, dat een native speaker toch heel andere tools in het "taalgereedschapskistje" heeft zitten dan iemand met een HAVO- of VWO-diploma op zak.

Ik zie toch vaak, dat nogal wat mensen er hetzelfde over denken. We krijgen bij taalente met grote regelmaat een tekst aangeboden, die '..alleen maar even nagekeken hoeft te worden..'. Soms is het document geschreven door iemand die bijvoorbeeld goed Engels spreekt, maar soms is ook gebruik gemaakt van een vertaalmachine. Ik bereid de klant er in alle gevallen op voor, dat we het document door een professional laten redigeren en dat de revisie wel eens zou kunnen uitmonden in herschrijven. In vrijwel alle gevallen komt het uiteindelijk ook hierop neer, tot grote schrik van de opdrachtgever.

Een vertaalmachine kan een professional helpen, maar in handen van iemand die de doeltaal niet beheerst, kun je toch erg vreemde constructies krijgen getuige de volgende voorbeelden: voorbeeld 1 en de Duitse teksten op de website van een leverancier van brandkasten:voorbeeld 2 en een voorbeeld van een in het Engels?? vertaalde tekst: voorbeeld 3

Een goed vertaalbureau heeft de klantvraag goed geïnventariseerd, heeft daarna de brontaal geanalyseerd, maakt met behulp van speciale software de tekst klaar voor vertaling, heeft de juiste vertaler geselecteerd, zorgt ervoor dat de vertaalde tekst wordt gereviseerd en in de aangeleverde opmaak weer wordt uitgeleverd. Een goed vertaalbureau maakt een vertaalgeheugen aan, zodat er consistentie is in het woordgebruik bij volgende opdrachten. Een goed vertaalbureau staat garant voor de kwaliteit door uitsluitend gebruik te maken van goed opgeleide, ervaren, gecertificeerde professionals die op hun beurt ook voortdurend werken aan het uitbreiden van hun kennis. Een goed vertaalbureau werkt volgens vaste procedures en heeft de beveiliging van het bewaren en versturen van documenten goed geborgd. Door eventuele opmerkingen van de klant in de evaluatie mee te nemen, wordt ook continu gewerkt aan de verbetering van de interne processen. Als klant loop je op deze manier weinig of geen risico, er wordt veel werk uit handen genomen en ja, daarvoor betaal je ook wel wat meer. Maar dan heb je ook wat en heb je weinig zorgen aan je hoofd.

Een goede website is je visitekaartje. Een van onze vaste klanten is een galerie voor moderne kunst. Hiervoor hebben we o.a. de teksten Blue Ocean Strategy en André Volten vertaald.


André Volten

Zij leveren hiermee een mooi visitekaartje af, passend bij hun producten. En voor ons: erg leuk om te doen!!

Hartelijke groet,
Loes

Aanbestedingen, tolk- en vertaaldiensten

Heel veel bedrijven en instellingen doen een beroep op tolken en vertalers. Een van de grootste opdrachtgevers is het ministerie van Justitie. Via een grote aanbesteding, die eind 2009 heeft plaatsgevonden, zijn de tolk- en vertaalopdrachten ondergebracht bij een paar aanbieders. Prijs heeft daarbij een cruciale rol gespeeld. Dat dat
niet goed voor de branche is, blijkt wel uit de artikelen die steeds vaker in de pers verschijnen. Zo ook in het Brabants Dagblad van vanochtend en in BN de Stem waarin een bericht verscheen over tolkopdrachten:Tolk essentieel voor rechten asielzoekers.
Er zijn te weinig gekwalificeerde tolken, de markt staat onder druk en er wordt noodgedwongen steeds vaker een concessie gedaan aan betrouwbaarheid en kwaliteit. Dat is niet goed voor de branche.

Er zijn veel aanbieders. Het merendeel van de bureautjes zijn kleine zelfstandigen die één of twee talen beheersen. Veel van deze ZZp-ers hebben een afgeronde tolk- en vertaalopleiding en zijn ingeschreven in het kwaliteitsregister voor tolken en vertalers, maar er is veel kaf onder het koren.
Ik kom regelmatig in contact met tolken die zo slecht Nederlands spreken, dat zelfs ik, die het gewend is om veel verschillende accenten te horen, moeite heb om ze te verstaan. Dan vraag ik me af wat de toegevoegde waarde van zo iemand is. Opdrachtgevers gaan ervan uit dat een tolk ook het Nederlands goed beheerst.

Ik word vaak benaderd door mensen die een andere moedertaal spreken dan Nederlands. Zij willen graag iets met deze kennis doen, maar beschikken niet over de juiste opleiding om te kunnen tolken of vertalen. Ik verwijs ze dan steevast naar een tolk- of vertaalopleiding.

De toegevoegde waarde van een bureau als taalente ligt daarin dat de voorselectie heeft plaatsgevonden, dat uitsluitend gecertificeerde tolken en vertalers worden ingezet en dat zij graag voor taalente werken. Zij voelen zich gewaardeerd en ik steek daar ook energie in. Persoonlijke benadering kost tijd, maar het levert altijd veel op zowel aan de zijde van de klant, de tolk of vertaler als aan de zijde van taalente.

Loes

Opmaat naar Pasen

Muziek speelt een belangrijke rol in allerlei situaties. Niets kan zo mooi een emotie begeleiden of tot uitdrukking brengen als muziek. Of het nu gaat om pop, hardrock, een ballad of een klassiek muziekstuk. Ik luister naar allerlei genres, afhankelijk van mijn stemming op een bepaald moment.

Muziek ondersteunt ook bij het leren van een taal. Ik herinner me nog het lied dat mijnheer van der Vight in een les Frans aan ons leerlingen van het Dr. Mollercollege in Waalwijk liet horen: A l'enterrement d'une feuille morte, deux escargots s'en vont.... en dat is alweer zo'n dikke 35 jaar geleden! Ik zie nog de oude bandrecorder voor in de klas spelen en weet hoe stil we allemaal waren. Het heeft zoveel indruk gemaakt, dat ik het nu nog weet.

Vandaar dat ik ook graag gebruik maak van muziek ter ondersteuning in het talenonderwijs. Dat kan zijn om als uitgangspunt te dienen voor een technisch onderdeel, ter ontspanning of als uitgangspunt voor een gesprek.

In deze dagen voor Pasen luister ik vaak naar elementen uit de beroemde Matthäus Passion van J.S. Bach.



Ik ben als steeds weer onder de indruk van de koor- en samenzangen zoals het lied: 'Kommt Ihr Töchter'. Of de emotievolle Aria: 'Erbarme Dich"!



Ik vind het een prachtig muziekstuk, geniaal gecomponeerd, boordevol symboliek en zo mooi passend bij het thema. Elk jaar ga ik weer naar een uitvoering. Voor mij een mooie afsluiting van de winter en een opmaat naar de Pasen: een nieuw begin. De Lente!


de eerste appelbloesem in de vaas bij Hanny. Webadres: Gewoon Hanny

Hartelijke groet,
Loes Heijs

Taalente en het nieuwe werken

Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk en ik prijs me gelukkig. Gelukkig dat ik eindelijk mijn ‘ding’ kan doen, mijn ideeën kan ontplooien en direct kan verwezenlijken. Zonder rekening te moeten houden met bedrijfspolitiek, ingewikkelde bedrijfsstructuren die energie vreten en enorm veel inefficiëntie in de hand werken. Ik hoef geen bazen te behagen en kan werken aan de verwezenlijking van mijn eigen droom: een goed en gezond bedrijf met keigoede producten en steengoede collega’s die elke keer weer met plezier naar hun werk gaan. Die worden gestimuleerd om het beste uit zichzelf naar boven te halen, die hun talenten aanwenden om alles nog kleuriger te maken en die mij op hun beurt scherp houden en mij helpen mezelf te ontwikkelen. Ik stel hoge eisen aan mezelf en ga voor het maximale. “Als je iets doet, doe het dan goed, of anders niet”, is mijn credo. Dat geldt voor alles. Of het nu een etentje betreft of het ontwerpen van een brochure. Het geeft me vrijheid. Dingen die waar ik niet achter sta, kan ik ook gemakkelijk loslaten. Ze hinderen me niet.

Ik houd van veranderingen, snel schakelen en krijg energie als ik mijn vaardigheden kan inzetten om iemand anders vooruit te helpen. Ik ben ook creatief en veelzijdig en het geeft me kracht als ik die bron die zoveel jaren is afgedekt vrij kan laten stromen. Ik omring me met mensen die dit aanspreekt en zo voed je elkaar.
Dus zit ik nu achter mijn groot bureau, waar veel op kan, achter een fleurige bos tulpen (Lente!!) in de kleuren wit, paars en violet en links van mij drie kristallen: rozenkwarts, amethyst en bergkristal die ik af en toe gewoon eens vastpak. Regelmatig steek ik een geurige kaars aan en er is niemand die me zegt dat dat niet past in een professionele omgeving. Ik bezoek sites die me een goed gevoel geven. Ik plaats elke dag een inspirerende gedachte op het intranet van taalente en een mooie foto. Om mij en mijn collega’s eraan te herinneren dat elke dag een andere is. Dat elke dag een nieuw begin inhoudt, dat werk meer is dan 8 uur tobben, dat de natuur heelt en inspireert.

Mijn systemen zijn eenvoudig ingericht. Google Apps biedt enorm veel mogelijkheden, zorgt er via mijn Iphone voor dat ik altijd goed ben geïnformeerd, houdt de investeringen laag, zodat ik weer andere dingen kan doen met mijn geld. Hans, In2share, hartelijk dank daarvoor!
Het enige probleem is tijd. Het gevoel dat een dag voorbijvliegt. Er is nog zoveel te doen, te beleven, te voelen, te proeven, te ontwikkelen..

Daarom ga ik nu lekker naar de bossen. Met Saartje onze Beagle. Die thuis wacht en ook toe is aan frisse lucht. Wier enthousiasme me elke keer weer opvrolijkt!

Vanavond naar mijn paard Kyra en dan familieavond.


Geniet!

Ik wens je een fijn weekend!

Internationale Handelsdag in Tilburg

Gisteren, 25 maart, togen we naar de beurs. Bepakt en beladen met allerlei spulletjes reden we naar het Koning Willem II-stadion.
Daar aangekomen ontvingen we de laatste informatie en werd ons de weg gewezen naar de stand. Stand nr. 14 lag op de 2e verdieping in de VIP-loge, recht tegenover de mooie, grote bar.
Onze buren waren twee jonge mensen van 'die deutsche Handelskammer'. Na een eerste korte kennismaking en een leuk gesprekje werd alles uitgepakt, opgesteld en opgehangen. We konden ook nog mooi onze 'medebeursgenoten' van de douane helpen met wat handige dingetjes: We waren natuurlijk op alles voorbereid en hadden allerlei handige spulletjes meegenomen. "Je kunt wel zien dat hier een vrouwenhand regeert", was het commentaar ☺.
Ik denk ook dat zij het meeste hebben genoten van de overheerlijke truffeltjes op de étagères! ☺



Het was warm en nadat alles klaar was hebben we een lekker glaasje fris gedronken: de catering was erg goed geregeld, complimenten!

Om een uur of drie kwamen de eerste bezoekers naar onze stand en begon een hele reeks van leuke ontmoetingen. Ik heb veel plezier beleefd aan de vele gesprekken, de enthousiaste verhalen en we hebben veel vragen kunnen beantwoorden.



Er was veel interesse voor vertalingen, maar ook tolkdiensten en taaltrainingen Russisch, Italiaans, Engels en Frans. We hebben veel visitekaartjes uitgewisseld en brochures uitgedeeld. De reacties waren allemaal positief: erg uitnodigende brochure, mooie teksten en alles duidelijk onderscheidend! Loon naar werken!

Eerste contact met Duitsland - Ausfahrt en Friedhof.

Daar gingen we dan in 1967.. met z'n allen naar Blomberg. Het leek een wereldreis in die tijd. Mijn moeder zat vol tegenstrijdige gevoelens: 4 kleine kinderen, een man die waarschijnlijk veel weg zou zijn en een taal die ze niet machtig was. Wat moest dat gaan worden?

Onze rode Ford Taunus 17m zat volgestouwd met spullen die niet in de verhuiswagen mee konden.
Met mijn neus en die van mijn zusjes dicht tegen het raam gedrukt reden we langs zwarte bergen, door stinkende en overvolle stedelijke gebieden, aan lelijke woonkazernes voorbij. Ons neerslachtige gevoel werd nog versterkt door elke keer in grote letters het woordje 'Ausfahrt' langs de weg te zien. We waren er echter al snel achter dat het iets anders moest zijn dan 'uitvaart'! Na een uur of drie werd het tijd voor een korte stop. Het bordje 'Friedhof' in de verschillende dorpjes volgend, bracht ons echter niet naar de cafetaria. We snapten er helemaal niets van....!!

Het is uiteindelijk toch allemaal goed gekomen.

Loes

die deutsche Heimat

Vorige week las ik een artikel over onze belangrijkste Europese handelspartner: Duitsland en de Duitse taal.

Het trof me hoe de populariteit van het Duits bijna het absolute dieptepunt heeft bereikt. Ik begrijp daar helemaal niets van. Dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn jeugd heb doorgebracht in het lieflijke dorpje Blomberg:



Ik ben opgegroeid met Musikladen(is aan te klikken) en Peter Maffay. Ik kan nog steeds niet voorbij lopen aan een zakje Haribo zonder aan het overbekende deuntje te denken. Van de vele reünies weet ik dat veel Nederlanders heimwee hebben naar vroeger. De mooie zomers, de koude winters met veel sneeuw, de contacten met de Duitse bevolking. Geweldig!!

Ik ga regelmatig terug om weer te voelen, te ruiken en te genieten van al het moois ...en me te herinneren.

Ik ben blij dat ik in Duitsland heb gewoond en de Duitse taal heb gestudeerd!

Lentegedicht (klik)Lentefoto van Sientje Ossel Buiter

Annette von Droste-Hülshoff

Der Frühling ist die schönste Zeit

Der Frühling ist die schönste Zeit!
Was kann wohl schöner sein?
Da grünt und blüht es weit und breit
Im goldnen Sonnenschein.
Am Berghang schmilzt der letzte Schnee,
Das Bächlein rauscht zu Tal,
Es grünt die Saat, es blinkt der See
Im Frühlingssonnenstrahl.
Die Lerchen singen überall,
Die Amsel schlägt im Wald!
Nun kommt die liebe Nachtigall
Und auch der Kuckuck bald.
Nun jauchzet alles weit und breit,
Da stimmen froh wir ein:
Der Frühling ist die schönste Zeit!
Was kann wohl schöner sein?

Binnenkort starten we weer met conversatielessen Duits. Ook staat een training Zakelijke E-mails op het programma. We houden je op de hoogte!

Korte zakelijke training Engels - E-mails: -'dos (do's) and don'ts'

Hoe doe je dat nu? Wat is een goed begin - middenstuk - en afsluiting? Hoe formeel moet het zijn, mag het ook informeel en stap ik daarbij niet op gevoelige tenen? Zitten de constructies goed in elkaar?

Allemaal vragen die herkenbaar zijn, als je vaak contact hebt met bijvoorbeeld Engeland of Amerika. Je hebt geen tijd om een lange training te volgen, maar je wilt gewoon snel de tools in handen hebben. Je wilt antwoord op je vragen en direct kunnen toepassen. In een klein groepje zodat er voldoende persoonlijke aandacht is.

Daar heeft taalente een antwoord op gevonden. We starten binnenkort met een workshop van 2,5 uur met aansluitend een hapje en een drankje. Zo doe je ook nog contacten op en snijdt het mes aan twee kanten. We vertellen je graag meer! T:0416 698292

Internationale handelsdag 25 maart 2010,

Nog een goede week te gaan en dan is het zover: taalente gaat naar de beurs! Op 25 maart, vanaf 15.00 uur zijn we op onze stand te bezoeken in het Koning Willem II stadion in Tilburg. Op die dag staan handelscontacten met Noord-Europa, Duitsland en China in de schijnwerpers: een kolfje naar onze hand!

Ik ben volop bezig met de voorbereidingen, maar zover ik alles kan overzien, is het allemaal onder controle. Ik heb er reuze zin in!